30 lat Krajowej Sekcji Hutnictwa

Krajowa Sekcja Hutnictwa NSZZ „Solidarność” została utworzona w październiku 1980 roku w ówczesnej Hucie im. W. Lenina w Nowej Hucie.
Działalność Sekcji została wznowiona uchwałą podjętą przez Delegatów I Walnego Zebrania, które obradowało w dniach 19 i 20 lipca 1989 roku w Kombinacie Metalurgicznym Huta Katowice w Dąbrowie Górniczej. WZD wybrało władze Sekcji, w tym Sekretarza Tadeusza Piotrowskiego, uchwaliło regulamin i zwróciło się do Krajowej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” o wyrażenie zgody na powołanie Krajowej Sekcji Hutnictwa i zatwierdzenie jej regulaminu.
Sekretariat Sekcji mieścił się w Kombinacie Metalurgicznym Nowa Huta, a oprócz Tadeusza Piotrowskiego pracowali w nim przez jakiś czas Stanisław Handzlik, Dorota Zabijak – sekretarka oraz Olga Rutkowska – księgowa.

Najważniejszymi sprawami były kwestie organizacyjne związane z działalnością Sekcji w strukturach branżowych NSZZ „Solidarność”, jej działalność zewnętrzna i nadchodząca restrukturyzacja. W ramach Sekcji powstały grupy robocze – koksownicza, odlewnicza, metali nieżelaznych, materiałów ogniotrwałych.

Krajowa Sekcja Hutnictwa NSZZ „Solidarność” była jedną z trzech Sekcji założycieli Krajowego Sekretariatu Metalowców NSZZ „Solidarność”, co miało miejsce 19 kwietnia 1991 roku w Kozubniku – Porąbce. W wyniku wyboru Tadeusz Piotrowski został przewodniczącym Rady Sekretariatu Metalowców. Kolejnym przewodniczącym Sekcji był Adam Ditmer, który pełnił tę funkcję od lutego 1992r. do września 2016r.

We wrześniu 1991 X Walne Zebranie Delegatów Sekcji obradujące w Rogoźniku w wyborach uzupełniających wybrało Andrzeja Szymańskiego na przewodniczącego Rady Sekcji Krajowej Hutnictwa.
Poważnym zadaniem Sekcji było przygotowanie w październiku 1990 roku Raportu o stanie hutnictwa, który zawierał opis i ocenę sytuacji sektora i podkreślał potrzebę jego restrukturyzacji. W latach 1990-1992 przedstawiciel Sekcji uczestniczył w Zespole Sterującym opracowywanego na zlecenie Rządu RP przez tzw. Konsorcjum Kanadyjskie I Programu restrukturyzacji branży.

Negocjacje z Rządem prowadzone w latach 1990 – 1995 doprowadziły do powstania Zespołu Trójstronnego ds. restrukturyzacji branży, który funkcjonuje do dziś pod nazwą Zespół Trójstronny ds. Społecznych Warunków Restrukturyzacji Hutnictwa.
Zawarto pakiety socjalne: Hutniczy Pakiet Socjalny podpisany 7 stycznia 1999r., Koksowniczy Pakiet Socjalny podpisany 11 czerwca 2001r., Hutniczy Pakiet Aktywizujący podpisany 16 września 2003r. W ramach Zespołu opiniowano kolejne etapy programu restrukturyzacji branży (programy restrukturyzacji przyjmowane przez Radę Ministrów). Uzgadniano treść ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali z 24 sierpnia 2001r oraz jej zmianę z 18 grudnia 2003r.

W ramach kontaktów bilateralnych z pracodawcami, a później z ich organizacją -Związkiem Pracodawców Przemysłu Hutniczego oraz innymi związkami zawodowymi działającymi w sektorze 15 marca 1996 roku podpisano Ponadzakładowy Układ Zbiorowy Pracy dla Pracowników Przemysłu Hutniczego, który wszedł w życie 13.09.1996r., obecnie nieobowiązujący.

20 lipca 2019r. mija 30 lat od wznowienia działalności Krajowej Sekcji Hutnictwa NSZZ „Solidarność”.

Z tej okazji składam serdeczne podziękowanie byłym i obecnym działaczom za pracę na rzecz Sekcji i pracowników hut i zakładów hutniczych w Polsce.

Andrzej Karol
Przewodniczący Rady