Wobec skutków ekonomicznych i społecznych COVID-19, Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych (MKZZ) wskazuje, że należy się skupić na promocji stabilnego wzrostu gospodarczego oraz pełnego i produktywnego zatrudnienia. W związku z powyższym MKZZ rozpoczęła kampanie #Czasna8 (ang. #Timefor8).
Kraje powinny podjąć konkretne działania, aby stworzyć mocne podstawy do odbudowy gospodarek. Fragmentaryczne podejście nie przyniesie konkretnych rezultatów. Należy budować systematyczne zmiany oparte na wzajemnym powiązaniu na poziomie społecznym i ekonomicznym. W 2015 r. kraje członkowskie ONZ przyjęły 17 długoterminowych celów, które składają się na mapę drogową do stworzenia lepszego świata do 2030 r. Obecnie jesteśmy w ostatniej dekadzie. MKZZ wskazuje, że przed epidemią dane dot. realizacji celu 8 (promocja stabilnego wzrostu gospodarczego oraz pełnego i produktywnego zatrudnienia) nie były zadawalające, dlatego w dobie kryzysu musimy być jeszcze bardziej skuteczniejsi. Powinniśmy wychodzić ponad dane składające się na PKB. Kraje powinny opracować konkretne środki zaradcze, przy współudziale organizacji pracowników i pracodawców. Odbudowa i dostosowanie się do zmieniających warunków musi być oparte na dialogu społecznym.
MKZZ opracowała raport dot. działań, które powinny być podjęte w przeciągu kolejnej dekady, aby zrealizować założone długoterminowe cele. Istota Agendy 2030 opiera się na wzajemnych współzależnościach między nimi. Obecnie należy skupić się na realnych zobowiązaniach, kluczowych celach, których skutki będą oddziaływały na pozostałe. Na przykład zmniejszenie ubóstwa i eliminacja głodu i zmniejszenie nierówności to cele, których osiągnięcie będzie determinowała zdolność danego kraju do wejścia w nową erę wzrostu gospodarczego napędzanego przez godną pracę. Występuje powiązanie także z celem dot. promowania równych praw i wynagrodzeń, a także aktywizacji kobiet na rynku pracy oraz celem dot. edukacji w zakresie innowacji i jakości kształcenia.
W raporcie wskazano, że sam wzrost gospodarczy nie może zapewnić pełnego osiągnięcia 8 celu. Autorzy podkreślają, że świat potrzebuje globalnej polityki dot. jakości pracy. Przywołano przykład Polski, gdzie stopa bezrobocia jest stosunkowo niska a płace są poniżej średniej europejskiej. W 2015 r. 10,8% osób klasyfikowano jako ubogich pracujących. Różnica pomiędzy wynagrodzeniami kobiet i mężczyzn, również stanowiła wyzwanie w 2018 r., wynosiła 18,5%. W tym kontekście warto podkreślić rekomendację ogólną, że należy dbać o podstawowe elementy, które wpływają na jakość zatrudnienia takie jak: aktywizacja kobiet na rynku pracy, zwiększona produktywność, wzrost wydajności, zagwarantowanie podstawowych praw pracowników, dot. minimalnego wynagrodzenia, czasu pracy, BHP, powszechny dostęp do opieki zdrowotnej.
Światowy Fundusz Ochrony Socjalnej, według autorów raportu miałby przyśpieszyć osiągnięcie celów poprzez inicjowanie i pobudzanie krajowych inwestycji w tym na dostęp do opieki zdrowotnej. Około 35 mld $, zapewniłoby najbiedniejszym krajom na świecie pięcioletnie finansowanie, najbardziej pilnych oraz długoterminowych działań.
Strona korzysta z plików cookie. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookie w Twojej przeglądarce. Więcej o Polityce Plików Cookie
