Upamiętniamy wszystkich pracowników, którzy stracili życie wskutek kontaktu z koronawirusem w pracy. Nikt nie powinien umierać z powodu pracy!
Przed Międzynarodowym Dniem Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy – 28 kwietnia – industriAll Europe przyłącza się do Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych i Europejskich Federacji Przemysłowych, aby uczcić pamięć tych wszystkich pracowników, którzy zginęli na skutek działania koronawirusa. W dniu 28 kwietnia będziemy pamiętać o pracownikach służby zdrowia i wszystkich innych pracownikach, którzy stracili życie w wyniku narażenia na działanie wirusa w miejscu pracy. Nikt nie powinien umierać z powodu pracy!
Składamy również wyrazy najgłębszego szacunku pracownikom naszych sektorów, którzy pracowali przez cały czas trwania pandemii, nawet tam, gdzie miały miejsce zamknięcia. Dziękujemy naszym kolegom z sektora farmaceutycznego, sektora energetycznego, pracownikom przemysłu tekstylnego produkującym odzież ochronną i wszystkim innym pracownikom, którzy kontynuowali niezbędne działania. Wspólnie z naszymi spółkami zależnymi będziemy nadal domagać się od naszych kolegów najwyższego poziomu ochrony zdrowia.
Wspólne oświadczenie EKZZi europejskich federacji związków zawodowych na Dzień Pamięci Pracowników 2020
Epidemia COVID-19 pokazała nam, jak bardzo jesteśmy narażeni na epidemię i jak niszczące mogą być jej skutki: dla życia, zdrowia, społeczeństwa, dla naszej gospodarki.
Pokazała ona bardzo wyraźnie, jak ważna jest ochrona ludzi pracujących (i wszystkich ludzi) przed chorobami, zwłaszcza w miejscu pracy.
Pokazała również, jak ważne jest inwestowanie w dobrą publiczną opiekę zdrowotną, inwestowanie w dobre warunki dla pracowników służby zdrowia i innych pracowników pierwszej linii, a także konieczność zapewnienia dobrego wynagrodzenia za czas choroby i innych przepisów chroniących płace i miejsca pracy wszystkich osób.
Z okazji Międzynarodowego Dnia Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy – 28 kwietnia – upamiętniamy wszystkich tych, którzy zginęli na skutek wirusa korony. Pamiętamy o pracownikach służby zdrowia i wszystkich innych pracownikach, którzy zmarli na wirusa koronowego w wyniku ekspozycji w pracy. Nikt nie powinien umierać z powodu pracy!
Pielęgniarki, ratownicy medyczni, inny personel medyczny i inne osoby pracujące w placówkach służby zdrowia, w tym osoby sprzątające, są narażone na wiele rodzajów ryzyka zawodowego – biologiczne (wirusy), chemiczne (wiele substancji rakotwórczych stosowanych w środowisku medycznym), fizyczne (hałas maszyn, promieniowania, poślizgnięcia i upadki) i ergonomiczne (dźwiganie), psychologiczne (intensywność i emocje pracy, praca w systemie zmianowym) oraz od niebezpiecznych leków.
Wielu innych pracowników jest również bardzo narażonych na choroby. Na przykład pracownicy opieki, sprzątający, dydaktyczni, transportowi, sklepowi, budowlani, pracownicy centrów kontaktowych i restauracji typu fast-food, a także kurierzy i pracownicy dostawczy należą do grupy osób o wysokim stopniu narażenia na choroby. Wielu z tych pracowników pracuje również fizycznie w pobliżu innych: ryzykując rozprzestrzenienie się chorób, jak również ich złapanie. Niektórzy pracownicy delegowani i pracownicy na niepewnych umowach mieszkają i podróżują w bliskiej odległości od innych pracowników. Wielu z nich pracuje również na umowach śmieciowych, jest nisko opłacanych i nie może skorzystać ze zwolnienia lekarskiego – albo dlatego, że nie ma prawa do zasiłku chorobowego, albo dlatego, że nie może sobie na to pozwolić: narażając siebie i innych na ryzyko w przypadku przymusowej pracy w czasie choroby.
Niezbędne jest pełne i właściwe wdrożenie wszystkich istniejących przepisów i umów dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa tych pracowników, a także wszystkich pracowników, z udziałem partnerów społecznych. Niezbędne jest również sprawdzenie, czy istniejące środki ochrony są odpowiednie do radzenia sobie z takimi zagrożeniami, jak koronawirus. Jest oczywiste, że wielu pracowników, w tym pracowników służby zdrowia, nie posiadało na przykład odpowiedniego wyposażenia ochrony osobistej. Należy zwiększyć inwestycje w sprzęt ochrony zdrowia i bezpieczeństwa oraz w dialog i debatę na temat wdrażania środków ochrony zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy.
Przez koronawirusa usługi opieki zdrowotnej zostały rozciągnięte do absolutnych granic. Zdolność publicznych służb ochrony zdrowia do radzenia sobie z kryzysem związanym z wirusem koronawirusowym nie została wzmocniona (niedobór personelu oraz niedostateczna infrastruktura i budżet). W swoim ostatnim sprawozdaniu na temat reakcji na wirusa OECD podkreśliła znaczenie wydatków i inwestycji w publiczną służbę zdrowia. Związki zawodowe wzywają do zwiększenia inwestycji w publiczną opiekę zdrowotną, nie tylko w czasie kryzysu, ale również po jego zakończeniu, celem wzmocnienia zdolności naszych służb zdrowia do radzenia sobie z tym i innymi sytuacjami kryzysowymi.
Kryzys związany z koronawirusem doprowadził do wprowadzenia tymczasowych środków mających na celu objęcie systemem zasiłków chorobowych i ochrony dochodów pracowników, którzy nie mają prawa do zasiłków chorobowych i innych środków ochrony, w tym pracowników pracujących na własny rachunek i pracowników platform. Pokazuje to, że istnieje długoterminowy problem, który należy rozwiązać: wszyscy pracownicy powinni mieć prawo do zasiłku chorobowego, zasiłku dla bezrobotnych i innych świadczeń chroniących przed utratą zarobków. I odpowiednią ochronę zdrowia i bezpieczeństwa w życiu zawodowym.